Królowa Elżbieta II rządziła na przełomie epok, rozwoju cywilizacji i techniki. Wzbudzała wiele kontrowersji. W 2015 prześcignęła swoją babkę Wiktorię, stając się najdłużej panującym monarchą w historii Wielkiej Brytanii.
Elżbieta przyszła na świat w 1926 roku jako starsza córka księcia Alberta i jego żony, Elżbiety Bowes-Lyon. Młoda Elżbieta miała niewielkie szanse wstąpienia na tron, ale jej wuj Edward VIII (późniejszy książę Windsoru) abdykował na korzyść jej ojca 11 grudnia 1936 roku. Jej ojciec został królem Jerzym VI i ona została automatycznie następcą tronu.
Nad edukacją Elżbiety czuwała matka. Podczas II wojny światowej ona i jej siostra, księżniczka Małgorzata, z konieczności spędzały dużo czasu bezpiecznie z dala od londyńskiego nalotu i rozdzieliły się z rodzicami, mieszkając głównie w zamku Balmoral w Szkocji oraz w Royal Lodge, Windsor i Windsor Castle.
Księżniczka Elżbieta w wieku 21 lat wygłosiła swoje pierwsze przemówienie publiczne z radia w Kapsztadzie (RPA): „Oświadczam przed wami wszystkimi, że całe moje życie, czy to długie, czy krótkie, będzie poświęcone waszej służbie i służbie naszej wielkiej cesarskiej rodzinie, do której wszyscy należymy”.
Latem 1951 roku stan zdrowia króla Jerzego VI znacznie się pogorszył, a księżniczka Elżbieta reprezentowała go na różnych innych uroczystościach państwowych. Drogę Elżbiety do tronu przyspieszyła abdykacja wuja i wczesna śmierć jej ojca, króla Jerzego VI. Została królową w lutym 1952 roku, w wieku 25 lat, a w momencie oficjalnej koronacji w czerwcu 1953 roku miała 27 lat.
Wydarzenie to było po raz pierwszy transmitowane w telewizji. Decyzję tę podjęła Elżbieta, wyraźnie zachęcona przez swojego męża, Filipa. Obecność wydarzenia w TV miała „katapultować” rodzinę królewską do domów ludzi na długie dziesięciolecia. Miliony w Wielkiej Brytanii i na całym świecie oglądały transmisję BBC z Opactwa Westminsterskiego. Kolejnym hitem oglądalności był ślub księcia Karola z Dianą Spencer (BBC oszacowało, że uroczystość oglądało nawet 750 milionów osób na całym świecie).
Elżbieta, królowa ery odrzutowców, odbyła ponad 90 wizyt państwowych, a także podróżowała po krajach Wspólnoty Brytyjskiej. Projektując symbolikę korony, pomogła zacieśnić więzi z sojusznikami i wygładzić napięte relacje w takich miejscach jak Indie, Rosja, RPA i Irlandia.
Królowa Elżbieta II nigdy nie udzieliła wywiadu. Znalazła jednak sposoby na nawiązanie kontaktu ze swoimi poddanymi, w tym poprzez coroczne orędzie bożonarodzeniowe, będące centralną częścią brytyjskich tradycji świątecznych. Jako głowa państwa Królowa zachowywała ścisłą neutralność w sprawach politycznych, m.in. nigdy nie głosowała w wyborach
