Brytyjski rząd ma dokładny plan, co robić po śmierci królowej Elżbiety II. Oto formalne plany, szczegółowo opisujące operację LONDON BRIDGE, czyli opis działań rządu brytyjskiego bezpośrednio po śmierci królowej Elżbiety II i w ciągu 10 dni do jej pogrzebu.
Plan o kryptonimie LONDON BRIDGE, opisujący działania rządu brytyjskiego bezpośrednio po śmierci królowej Elżbiety II był rewidowany ostatnio ponad rok temu, w związku z panującą wtedy pandemią koronawirusa. W przypadku śmierci królowej spodziewane jest przybycie setek tysięcy ludzi, którzy mogą doprowadzić do chaosu komunikacyjnego i zakorkowania Londynu.
Królowa będzie pochowana w 10-tym dniu po śmierci, a w międzyczasie książę Karol zostanie ogłoszony jej następcą i odbędzie podróż po Wielkiej Brytanii. Dzień pogrzebu będzie „Dniem Żałoby Narodowej”, który w praktyce będzie dniem wolnym od pracy.
Dokumenty ujawniają one plany dla premier i jej gabinetu, którzy mają powitać trumnę królowej na stacji St. Pancras, oraz dla nowego króla Karola, który ma wyruszyć w podróż po Wielkiej Brytanii w dniach poprzedzających pogrzeb.
Dzień śmierci, czyli D-Day
W godzinach po śmierci królowej telefonicznie poinformowana zostanie pani premier, sekretarz gabinetu (najwyższy rangą urzędnik państwowy w Wielkiej Brytanii) oraz kilku najwyższych rangą ministrów i urzędników. Premier ma zostać poinformowana przez prywatnego sekretarza królowej, który powiadomi również Biuro Tajnej Rady (Privy Council Office), które koordynuje prace rządu w imieniu monarchy. Wewnętrznie dzień ten określa się jako „D-Day”. Każdy kolejny dzień poprzedzający pogrzeb będzie określany jako „D+1”, „D+2” i tak dalej.
Dwór królewski wyda „oficjalne zawiadomienie”, w którym przekaże wiadomości opinii publicznej. Stali sekretarze departamentów przekażą ministrom następującą wiadomość: „Właśnie zostaliśmy poinformowani o śmierci Jej Królewskiej Wysokości”. Ministrowie zostaną poinformowani, że „wymagana jest dyskrecja”. Ministrowie i wyżsi urzędnicy państwowi mają otrzymać również e-mail od sekretarza gabinetu, którego projekt brzmi: „Drodzy koledzy, ze smutkiem spieszę was poinformować o śmierci Jej Królewskiej Wysokości”.
Po otrzymaniu tego maila flagi wzdłuż całej Whitehall, ulicy przy której stoją budynki rządowe, mają zostać opuszczone do połowy masztu. Ma się udać to zrobić w ciągu 10 minut.
Strona internetowa rodziny królewskiej ma zmienić kolor na czarny, z krótkim oświadczeniem potwierdzającym śmierć królowej. Na stronie rządu Wielkiej Brytanii – GOV.UK – ma pojawić się czarny baner u góry. Wszystkie rządowe strony w mediach społecznościowych również będą miały czarny baner i zmienią swoje zdjęcia profilowe na herb departamentu.
Premier będzie pierwszym członkiem rządu, który wygłosi oświadczenie. Wszyscy pozostali członkowie rządu zostaną poinstruowani, by nie komentować do czasu, aż wypowie się pani premier.
Ministerstwo Obrony zarządzi salwy armatnie na wszystkich posterunkach do tego przeznaczonych. Ogłoszona zostanie narodowa minuta ciszy.
Następnie pani premier uda się na audiencję u nowego króla, a o godz. 18.00 król Karol wygłosi orędzie do narodu.
W tym samym czasie w katedrze św. Pawła w centrum Londynu odbędzie się nabożeństwo żałobne. Weźmie w nim udział premier i kilku wysokich rangą ministrów. O 10 rano następnego dnia po śmierci królowej, Rada Akcesyjna – w skład której wchodzą wysocy rangą przedstawiciele rządu – ma zebrać się w Pałacu św. Jakuba, aby ogłosić króla Karola nowym władcą.
Setki tajnych radców, w tym premier i wysocy rangą ministrowie, zostaną poproszeni o przybycie, a panowie powinni mieć na sobie morning dress (czarna frakowa marynarka i szare spodnie) lub garnitur z czarnym lub ciemnym krawatem. Nie wolno nosić żadnych ozdób.
Odczytana zostanie proklamacja w Pałacu św. Jakuba i w starej siedzibie giełdy, Royal Exchange w londyńskim City, potwierdzająca, że Karol jest królem.
Dwa dni po śmierci trumna królowej przybędzie do pałacu Buckingham.
Kolejnego dnia rano król Karol przyjmie kondolencje w Westminster Hall, wielkiej sali Pałacu.
Po południu wyruszy w podróż po Wielkiej Brytanii, rozpoczynając od wizyty w szkockim parlamencie i nabożeństwa w katedrze St. Giles w Edynburgu.
Premier i królowa uzgodnili, że dzień pogrzebu państwowego będzie „Dniem Żałoby Narodowej”, który będzie faktycznie dniem wolnym od pracy. Ceremonia pogrzebowa odbędzie się w Opactwie Westminsterskim. W południe w całym kraju zostanie ogłoszona dwuminutowa cisza.
Kondukt przejdzie najpierw przez Londyn, a potem przez Windsor. Końcowa ceremonia odbędzie się w Kaplicy Św. Jerzego na zamku Windsor, a królowa zostanie pochowana w zamkowej Kaplicy Króla Jerzego VI (King George VI Memorial Chapel).
