Brytyjski Urząd Statystyczny (ONS) – podał, że średni wiek, w którym ponad połowa osób nie mieszka już z rodzicami, w Anglii i Walii wzrósł w 2021 r. do 24 lat. Oznacza to, że młodzi Brytyjczycy mieszkają z rodzicami o trzy lata dłużej niż dziesięć lat temu. W latach 2004–2022 wiek, w którym Brytyjczycy częściej posiadają własny dom, wzrósł o cztery lata, do 36 lat.
Analiza brytyjskich statystyków z ONS pokazuje, jak trudno jest obecnie młodym Wyspiarzom dorównać standardom życia poprzednich pokoleń. Największy wpływ na opóźnienie przejścia w pełną dorosłość mają wysokie koszty życia. Negatywne tendencje pogłębiane są przez wyzwania demograficzne wynikające ze starzenia się społeczeństwa i kryzys mieszkaniowy.
„Bardzo szybki wzrost liczby ludności w Wielkiej Brytanii w ciągu ostatniej dekady znacznie zwiększył popyt na nieruchomości” – piszą ekonomiści. „Jednocześnie podaż mieszkań została ograniczona. Ponadto znaczący wzrost cen domów i czynszów w stosunku do dochodów utrudnił wyprowadzenie się z domu rodziców”.
Tymczasem moment, w którym brytyjscy pracownicy osiągają najwyższe zarobki w swojej karierze, także zostaje znacznie opóźniony. W 2013 r. pracownicy w Wielkiej Brytanii osiągnęli najwyższe zarobki w wieku 38 lat, ale do 2023 r. wiek ten przesunął się do 47 lat.
Analiza ONS wykazała również, że w ostatnich dziesięcioleciach średni wiek zawierania związku małżeńskiego przez Brytyjczyków uległ dalszemu podwyższeniu. Średni wiek mężczyzny poślubiającego płeć przeciwną w Anglii i Walii wzrósł z nieco poniżej 30 lat w 2000 r. do 32,1 w 2020 r. W przypadku kobiet wychodzących za mąż za mężczyznę wzrósł do 30,6 z 27,5 w 2000 r.
